Każdy kto pierwszy raz odwiedza Jarosław zwykle jest zaskoczony i zachwycony. Miasto okazuje się dla niego niespodzianką i odkryciem.  700 lat istnienia zaowocowało niezwykłą na tych terenach architekturą, tradycjami kupieckiego grodu, ale i aspiracjami do bycia silnym ośrodkiem gospodarczym. Już w XVI wieku Jarosław słynął z letnich jarmarków, które uchodziły za drugie w ówczesnej Europie, po największych odbywającym się we Frankfurcie nad Menem. Czterotygodniowe targi ściągały tu kupców z Rzeszy Niemieckiej, Anglii, Moskwy, Armenii, Włoch, Hiszpanii, a nawet Persji. Zachwycająca architektura, która przetrwała do czasów obecnych, świadczy o znacznej ówczesnej zasobności mieszkańców. Bogacący się mieszczanie, przyjezdni, artyści, kupcy, rzemieślnicy ciągnący do zamożnego miasta, tworzyli przez lata mieszankę kultur - żywą, sprzyjającą rozwojowi, inspirującą, twórczą. Echa tamtego klimatu, mimo wielu dziejowych zawirowań, zachowały się również w dzisiejszym Jarosławiu.

Miasto położone we wschodniej części województwa podkarpackiego na pograniczu Pogórza Rzeszowskiego (zwanego Pogórzem Jarosławskim) i Doliny Dolnego Sanu jest ośrodkiem powiatowym zamieszkałym przez 35 tys. mieszkańców, w którym bogate dziedzictwo historii miesza się z dynamiczną współczesnością. Żyje tu społeczność ludzi aktywnych - wg danych GUS, w Jarosławiu na 1000 mieszkańców pracuje 413 osób. To znacznie więcej od wartości typowej dla województwa podkarpackiego oraz znacznie więcej od wartości przeciętnej dla Polski.

Renata Pęcak

Nasza witryna wykorzystuje pliki cookies, m.in. w celach statystycznych. Jeżeli nie chcesz, by były one zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. Więcej na ten temat...