Ks. dr Grzegorz Delmanowicz – dyrektor szkoły, wprowadzając uczestników w tematykę forum i jego program, podkreślił, że dla Anny Jenke, która od 10 czerwca patronuje całej społeczności liceum, przyjaźń była ogromnie ważną sferą codziennego życia. W ocenie Służebnicy Bożej Bóg powinien być naszym najlepszym przyjacielem. Jemu mamy się zwierzać ze swoich zmartwień i radości. Jej zdaniem czasu ziemskiego życia nie należy mierzyć stoperami, czy zegarami, lecz gestami przyjaźni.

Ks. prał. Marian Bocho – proboszcz Parafii pw. Bożego Ciała przy Kolegiacie w Jarosławiu zwrócił uwagę, że przyjaźń jest zwykle definiowana jako serdeczne stosunki oparte na wzajemnej życzliwości, które nadają życiu ludzkiemu lepszy smak i głębszy sens.

Kolejnym punktem spotkania było wystąpienie dyrektora Zespołu Szkół Nr 1 w Przysietnicy mgr. Wiesława Pałki pt. „Znaczenie i rola przyjaźni w budowaniu relacji w rodzinie, klasie i szkole”. Prelegent rozpoczął swoją refleksję od postawienia dwóch pytań: Czym jest przyjaźń? Kiedy możemy kogoś nazwać swoim przyjacielem? Wyjaśnił, że dla każdego człowieka odpowiedź na te pytania może oznaczać zupełnie coś innego. Następnie opisał warunki, w których przyjaźń się rodzi, rozwija i wzrasta. Prelegent podkreślił, że przyjaźń powinna wyrastać z obustronnej doskonałości i takich wysokich wartości moralnych, jak: cierpliwość łagodność, wrażliwość. Przyjaźń jest drogą, którą podąża się razem z innymi. Należy budować ją od podstaw. Trwała przyjaźń łączy jedynie tych, którzy mają jednakowy cel i te same pragnienia. Ważnymi elementami, które ją cementują są prawda i pokora. Największym zagrożeniem dla przyjaźni jest gniew. Wystąpienie zakończyły dla pytania: Co zrobimy z darem przyjaźni? Czy nie zmarnujemy go, jak wiele innych Bożych darów?

Po zakończeniu prelekcji, młodzież wzięła udział w warsztatach służących budowaniu wzajemnej integracji. Zajęcia te były prowadzone przez wychowawców i nauczycieli jarosławskiego „Katolika”. Uczestnicy wykonali plakaty, które zawieszone w holu szkoły jeszcze przez jakiś czas przypominać będą, jak ważna jest w życiu przyjaźń i jak należy ją rozwijać. Jedna z grup zauważyła, że przyjaźń daje poczucie bezpieczeństwa i sprawia, że to co trudne, łatwiej jest dźwigać wspólnie. Jest to szczególnie ważne w czasie pandemii, gdzie izolacja i osamotnienie to główny problem młodzieży.

Czwartym punktem III Forum Wychowawczego był koncert Zespołu „Bankruci”. Zespół powstał 2014 r. Tworzy go 10 młodych muzyków. Jego założycielem, przewodnikiem i menadżerem jest ks. Mateusz Rutkowski. „Bankruci” inspirują się brzmieniami pop, soul, gospel i prais&worship. Zespół jest znany z mocnych brzmień gitarowych i niemal mistycznych wariacji na flecie.

Ostatnim akordem tegorocznego Forum było ogłoszenie wyników Konkursu poetyckiego pt. „Przyjaźń niech będzie przez nas realizowana na co dzień”, który miał przybliżyć uczniom szkół podstawowych powiatu jarosławskiego i przeworskiego postać Służebnicy Bożej Anny Jenke oraz zachęcić ich do refleksji nad wartością i znaczeniem przyjaźni w podejściu do Boga i drugiego człowieka. Konkurs został przygotowany przez nauczyciela języka polskiego mgr Beatę Bałendo.

Najwyższe miejsca na podium zajęli uczniowie Szkoły Podstawowej im. ks. Jana Radochońskiego w Wierzbnej: I miejsce zostało przyznane Fabianowi Drabikowi za wiersz „Zamówienie przyjaźni”, Paulina Kubal zajęła II miejsce za wiersz „Ta, która nauczyła kochać”. III miejsce uzyskała Inka Plasło – uczennica Szkoły Podstawowej Sióstr Niepokalanek im. bł. Marceliny Darowskiej w Jarosławiu – za wiersz „Przyjaźń”. Nagrody zostały wręczone laureatom i wyróżnionym uczestnikom Konkursu poetyckiego przez ks. dr. Grzegorza Delmanowicza.

Dyrektor liceum zakończył tegoroczne Forum Wychowawcze następującymi słowami: Troska o budowanie przyjacielskich relacji jest ważną formą naśladowania patronki jarosławskiego „Katolika” – Służebnicy Bożej Anny Jenke. Kilka miesięcy temu w Bibliotece Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego im. Jana Pawła II zostały odnalezione piękne ślady przyjaźni, która łączyła Annę Jenke z Zygmuntem Sułowskim – wieloletnim profesorem tejże uczelni. Spotkali się w 1945 r. na studiach na Uniwersytecie Jagiellońskim. Podczas pięcioletnich studiów w Krakowie wiele ich łączyło. Obwoje należeli do generacji naznaczonej piętnem czasu wojny. Jako ludzie głęboko przywiązani do wartości chrześcijańskich i patriotycznych, aktywnie włączali się w różne działania społeczne na rzecz studentów i duszpasterstwo akademickie. Pierwszy z listów został napisany przez Annę Jenke po zakończeniu studiów i opuszczeniu Krakowa (1950 r.), ostatni zaś został wysłany w 1974 r., czyli dwa lata przed jej śmiercią. Odnaleziona korespondencja odzwierciedla długą znajomość i serdeczną, ciepłą relację pomiędzy ich autorką, a adresatem. Listy, napisane piękną polszczyzną, przybliżają świat wartości, pasje, emocje i zainteresowania osób połączonych więzami przyjaźni. Są one piękną zachętą do podążania taką samą drogą. Niech III Forum Wychowawcze pomoże wszystkim jego uczestnikom pisać podobne listy naszym codziennym życiem…

III Forum Wychowawcze zostało zorganizowane przez Publiczne Katolickie Liceum Ogólnokształcące pod honorowym patronatem Burmistrza Miasta Jarosławia oraz rozgłośni archidiecezji przemyskiej „Radio Fara”. Wydarzenie zostało sfinansowane ze środków przewidzianych w budżecie obywatelskim miasta Jarosławia na 2021 r.

Nagrodzone wiersze

Zamówienie przyjaźni

Za zimno... podaj dłoń ciepłą, rozgrzaną sercem,

Za ciepło...zbij temperaturę ochłodą spojrzenia,

dobrocią i wiarą w dobro.

Nalej zupy smacznej, wyjątkowej z garnka pomocy innym.

Masz ciepły koc wspomnień?

Podaruj go tym, którzy ronią łzę na zimnym wietrze rozczarowań.

Poproś o ,,proszę”,

daj mi chęć życia, gest i potrzebę tęsknoty z nadzieją, że będziesz już zawsze.

Podaj ramię, okryte płaszczem w uśmiechy,

bądź, gdy potrzebuję albo gdy tylko mówię, że dam radę.

Moja głowa, zasmucone oczy...

Ty wiesz, kiedy to tylko maska radości dla obserwatorów,

weź mój gorzki syrop na kaszel,

przynieś pastylki szczęścia.

Ukołysz w kołysce marzeń,

prowadź mnie jak matka swoje dziecko na placu zabaw,

napisz...nawet gdy czytać nie potrafię.

Dłoń, serce, oczy, chęć wsparcia i kropelka radości,

potrzebuję słów mądrych i bycia twojego tutaj, za rogiem starej kamienicy i tam,

gdy magiczną bramę przekroczę,

liczę na ciebie, bądź!

To najważniejsze...bądź moim przyjacielem, kiedy innych ludzi wokół mnie brak.

Głębsza od oceanu

Nieskończona

Troska, którą wszystkich otaczałaś

Była gęsta niczym mgła

W listopadowy poranek

Nikt nie będzie nigdy tak dobrym przyjacielem jak Ty

Pomagałaś każdemu kto tego potrzebował

Byłaś wielka ale mimo to skromna

Całym sercem wierzyłaś w Boga

Twoje ręce karmiły innych

Otulały dzieci w chłodną noc

Tak wiele wycierpiałaś

A twoje łzy wyryły drogi

Którymi do teraz podążają ludzie

Którzy wierzą

Że warto kochać

Jak kochałaś Ty

Przyjaźń

Przyjaźń to dar, bezcenny skarb,

w życiu człowieka wszystkiego jest wart.

Żadne pieniądze, diamenty, złoto

nic nie zastąpi Ci tego istoto.

Ty, Anno, wiedziałaś, co czynić trzeba,

by być dla innych jak kromka chleba.

Kochać bliźniego i dobrym być,

darzyć przyjaźnią, w miłości żyć.

W przyjaźni siła, w przyjaźni moc,

więc śmiało za nią człowiecze krocz.

Oddać dla niej wszystko - to poświęcenie,

którego jest warte każde cierpienie.

Prawdziwa przyjaźń jest nieoceniona,

wiele trudności w życiu pokona.

Dbajmy o przyjaciół, bądźmy im oddani,

a jak Anna Jenke będziemy kochani.